پنجشنبه , ۳۰ فروردین ۱۴۰۳

سوء مدیریت یا شهرستان بی کس / دلفان روی مدار صفر درجه


✍️یادداشت یک شهروند:
این روزها کانالهای خبری شهرستان را که زیر و رو می‌کنیم اکثر مطالب، از وضعیت بد و گلایه مردم از شرایط نامناسب، یخبندان و لغزندگی مسیرهای تردد، حکایت دارند.

شرایطی که مقدار خیلی کمترش در هر جای دیگر مسئولین را به تعطیلی مدارس و شاید ادارات وا می‌داشت و صد البته تصمیم درست تا بهتر شدن اوضاع هم همین می‌توانست باشد.

همه می‌دانیم استان لرستان و به طور ویژه شهرستان دلفان چندین رتبه پایین تر از محرومیت است ، از این همه رجال بلند پایه در مملکت سهم ناچیزی هم نداریم و به تعبیری شاید هیچ نفر، که اگر داشتیم ما هم مثل مناطق و شهرهای با شرایط و موقعیت مشابه خودمان ، لااقل امکانات درخور و بودجه مناسب داشتیم.

نداشتن یک همشهری دلسوز در رده های بالای حکمرانی درد بزرگیست که گریبان دلفان را گرفته، دردی که سالهاست گلوی مردم این دیار را فشرده ، نه که از اول و یا در سالهای دور گذشته هیچ کس نبوده، نه. حتما چند نفری بوده، اما شاید چندان دل در گرو این دیار نداشتند که اگر داشتند حداقل الآن نامشان در خاطر مردم می‌بود و امروز اوضاع مان بهتر از حال حاضر بود!

دلفان بی کس اگر کس داشت آیا وضعیتش اینگونه بود؟
▫️آیاشاهد این همه محرومیت با وجود کلی بستر و نیروی کار مناسب و تحصیلکرده بود؟

▫️آیا اکنون مثل شهرهای همسایه حداقل چندین کارخانه نداشت؟

▫️آیا سدی برای ذخیره کردن روان آبهایش نداشت که اینگونه آبهایش هرز نروند؟

▫️آیا الآن خیل عظیم مدال آور ورزشی و المپیادی نداشت؟

▫️آیا با چنین آمار عجیبی از مدیران غیربومی که در رسانه ها منتشر شده ، مسئولیت اداراتش به غیر واگذار می‌شد؟

▫️آیا کسی جرات می‌کرد با مردمش اینگونه رفتار کند؟

البته به عزیزان غیربومی که سالیان است در این شهر خدمت می‌کنند بر نخورد، ما قدردان زحماتشان هستیم ، اما باور کنید ما هم جوانان با سواد و با تدبیر بسیار داریم که متاسفانه اجازه مطرح شدن به آنها داده نمی شود!

هر چند به ندرت پیش آمده بخاطر سیاسی نگری ها، اما ما هم در دلفان مدیرانی را داریم که طعم خوش “خدمت نیروهای دلسوز بومی” را به مردم چشانده اند ، به طور مثال همین چند روز گذشته که عملکرد مدیریت بنیاد مسکن شهرستان جناب آقای الفتی را خواندیم به خود بالیدم ، بارها با چشمانمان خود دیده ایم خدمات چنین عزیزانی را در سطوح مدیریتی شهرستان از جمله همین بنیاد مسکن و سایر ادارات و برخوردهای مناسب شان با مردمان همشهری

آری درد بزرگیست بی کسی

شاید با خود می‌گویید اینگونه نیست؟ اما باید بگویم چرا دقیقأ اینگونه است. دلفان در استان خودش هم غریب است. دلفان هیچگاه برای چیزهایی که حقش بوده در یاد کسی نبوده یا اگر هم بوده جدی گرفته نشده و در آخرین درجه اهمیت قرارش داده اند. برای اثبات این ادعا هم میتوانید مقایسه‌اش کنید با مناطق دیگر.

مثلا نمونه اش مسئله ساده ای مثل اطلاع رسانی و تصمیماتی که همین ستاد بحران مرکز استان می‌گیرد ، دلفان یا فراموش می شود و یا درست اطلاع رسانی نمی شود! تعطیلی مدارس در بسیاری از شهرستان های استان دیشب منتشر شد اما دلفان فردای آن شب (امروز) و وقتی که کار از کار گذشته بود اطلاع رسانی شد!!!

▫️آیا نمی‌توانند مانند سایر مناطق کمی بیشتر به دلفان هم اهمیت دهند؟

▫️آیا نمی‌توانند بودجه برای راه های پر خطرش تخصیص دهند؟

▫️آیا نمی‌توانند دستگاه های مناسب برف‌روبی و امدادی برای شهرها و گردنه ها و مناطق صعب العبورش اختصاص دهند؟

▫️آیا زنان کار و جوانان تحصیلکرده بیکارش را نمی بینند؟

▫️آیا مشکلات بزرگ و کوچک این دیار را نمی‌بینند؟

چرا، می‌بینند. اما دلفان کس ندارد. دلفان بی کس است.

▫️براستی مقصر کیست؟؟؟ برندگان نبردهای منافع شخصی در انتخابات ها یا کسان دیگر

آری درست است، دلفان هنوز هم روی مدار صفر درجه می‌چرخد.


» سایر یادداشت های ارسالی را مطالعه کنید (اینجا / کلیک نمایید)


Skill
50%

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *