هیچ کس جز “یحیی” نمیتوانست پایان “یحیی” را اینگونه فضاحت بار رقم بزند

 

این روزها موضوع آمار کذب و انگ ناروایی که نماینده مجلس به مردم مظلوم دلفان زد به شدت مورد اعتراض رسانه ها و فعالان سیاسی اجتماعی و اهل قلم قرار گرفته و آن را جفایی نابخشودنی در حق این مردم می دانند. و لازم است در این مورد مراجع ذی صلاح این نماینده مجلس را پاسخگو نمایند.

اما این یک بخش ماجراست

بخش دوم ماجرا صحبت هایی است که این نماینده مجلس (هرچند برای ایجاد موج تبلیغاتی) بیان کرده و اگر عمیقأ به مباحث مطرح شده توجه کنیم می بینیم واقعیت امر این است که در دلفان به واقع کار آنچنانی مانند خیلی از نقاط کشور انجام نگرفته است ، زیرساخت های این شهرستان را بررسی کنیم ، آیا واقعأ اگر یک جوان زمینه کار و درآمد درست و مناسبی برایش فراهم باشد و امنیت شغلی برای خود احساس کند رو به کاشت و یا قاچاق موارد مخدر می آورد؟ شرایط اقتصادی بسیار اسفبار در دلفان بسیاری از خانواده ها را به سمت قاچاق و کاشت مواد مخدر کشانده و این را ما کاملأ ملموس در این شهرستان احساس میکنیم.

ارگان های قضایی و انتظامی هم هیچ وقت سکوت نکرده و همیشه سعی در جلوگیری داشته اند اما باید بپذیریم که قوه قهریه در اینجا چندان کارساز نیست و باید عوامل دیگری در کار باشد تا بساط این فاجعه جمع شود.

گاهأ در خبرها می بینیم در فلان پاسگاه و ایستگاه بازرسی انتظامی ، خودروی یک جوان به جرم حمل یک محموله قاچاق دستگیر شده است مثلا حمل چند کارتون کفش کتانی قاچاق یا فلان وسیله قاچاق!!! خوب این جوان چه باید بکند؟ عدم اشتغال و نداشتن خرجی خانواده ، او را مجبور کرده مبلغی را از مردم قرض نموده و لوازمی را از شهرهای مرزی تهیه و برای فروش با خود حمل کند و دست آخر با گرفتار شدن در ایستگاه های بازرسی که طبق قانون ناچار به برخورد هستند ، تمام لوازم و سرمایه اندکش را از دست داده و جریمه سنگینی هم باید بپردازد!!!

آیا با این برخورد آن جوان را از وضعیتی که برایش پیش آمده نجات داده ایم یا بدتر او را گرفتار کرده ایم؟ ، اینجاست که میگوییم با قوه قهریه بسیاری از ناهنجاری های جامعه را نمی شود سامان داد بلکه باید عوامل دیگری هم پای کار باشند.

یکی از عواملی که باید پای کار باشد و مشکلات این مردم را حل و فصل نماید نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی هستند ، ضمن اینکه قبول دارم بایستی نمایندگان ادوار گذشته نیز پاسخگوی این وضعیت نابسامان در دلفان باشند اما نماینده حال حاضر پس از چهار سال نباید در جایگاه مدعی باشد بلکه باید خود او پاسخگوی دوره نمایندگی اش باشد ، اینکه وی بعد از چهار سال مجلس نشینی بیاید و با ارائه یک آمار غلط از تعداد احکام صادر شده (اعدام) در زمینه مواد مخدر سخن به میان آورده و چشم به دوربین دوخته و بگوید باید مسئولان بجای این جوانان اعدام شوند… ، آیا نباید اعدام مسئولان را از خود این شخص که در حال حاضر مسئول فعلی است شروع کنیم؟

وی با این سیاه نمایی قصد ایجاد موج تبلیغاتی و انتخاباتی را داشته اما این موج سهمگین ناگهان خود او را در منجلاب خودساخته غرق کرد ، “یحیی ابراهیمی” قصد داشت دیگران را روی میز محاکمه بنشاند ، غافل از اینکه وقتی نیت خدایی نباشد ناگهان همه چیز عوض می شود و اینک خود او در محکمه ای بزرگتر یعنی در منظر عموم مردم مورد محاکمه قرار گرفته است.

آقای ابراهیمی! اگر واقعأ معتقد هستید باید مسئولان بجای این جوانانی که شما با آمار غلط و کذایی مطرح کردید ، اعدام شوند مرد و مردانه اعلام آمادگی کن تا این اعدام را از خود شما که چهار سال به طور مستقیم مسئول بوده ای آغاز کنیم و بعد برویم سراغ ادوار گذشته

در پایان لازم می دانم به مسئولان آینده به ویژه نمایندگان مجلس متذکر شویم که در چینش مشاوران خود بایستی بسیار دقت نمایند ، ببینید چگونه یک مشاوره ی غلط و غیرکارشناسی ناگهان یک شخصی را از اوج به زیر می کشد و او را در چاهی گرفتار میکند که برای دیگران حفر نموده است.

به قول یکی از دوستان هیچ کس جز “یحیی” نمیتوانست پایان “یحیی” را اینگونه فضاحت بار رقم بزند.

✍️رضا محمدی