این آموزش و پرورش به کجا می رود؟/یادداشت یکی از فرهنگیان دلفان

نسیم دلفان – آنچه می خوانید یادداشت یکی از فرهنگیان شهرستان دلفان در خصوص وضعیت آموزش و پرورش این شهر است که در اختیار سایت سلام دلفان قرار داده شده است:

وقتی استخدام آموزش و پرورش شدم، چه شوق و چه انگیزه ای داشتم. نه اینکه الان ندارم، چون حس تعهد و مسئولیت و وجدان کاری نمی گذارد کارم را انجام ندهم، امّا وقتی چرخه ای معیوب است، این مسئله، دامنگیر همه می شود و بر همه تأثیر می گذارد.

۲۹ سال است که در آموزش و پرورش دلفان خدمت می کنم و تمام این سال ها را نیز تدریس نموده ام و از این کار نیز لذت برده و هیچگاه خسته نیز نشدم و مدیران زیادی را نیز دیده ام، امّا امروزه حاضرم که اخراجم کنند! و در این ساختار پر از بی عدالتی خدمت نکنم چون نمی توانم چشمم را بر روی حقایق ببندم و از کنار آن ها بگذرم.

جالب اینجاست کسی هم خود را مقصر نمی داند! من توقع ندارم که عدالت به طور کامل برقرار شود چون این امر امکان پذیر نیست، امّا اینقدر هم بی عدالتی و بی نظمی واقعاً دردآور است.

باور کنید اصلاً غرض و مرضی هم ندارم امّا وقتی می بینم همکاران و اکثر مردم و شهروندان از قضیه ناراضی اند حتماً یک مشکل اساسی وجود دارد و نیاز به چاره جویی است.

البته ناگفته نماند مدیریت محترم هم چندان مقصر نیست، زیرا فشارهایی که بر ایشان وارد می شود و تصمیماتی که از بیرون گرفته می شود و افرادی که با سفارش به خدمت گمارده می شوند کار را به شدّت خراب کرده اند و باعث شده است که زبان او را ببندند.

وضعیت اداره آموزش و پرورش به جایی رسیده است که اصلاً کسی جوابگو نیست و بعضی از قسمت های اداره آموزش و پرورش عملاً از نظر فعّالیّت نیمه تعطیل اند؛ یعنی کار را به افراد دیگر واگذار کرده اند. مثلاً آموزش متوسطه از جاهایی است که به جای اینکه به تقسیم دروس دبیران بپردازد آن را عملاً به گروه های آموزشی که جوان بی تجربه ای است واگذار کرده است.

حقیر قصد نقد آموزش و پرورش نورآباد را ندارد امّا آنچه را که با چشم خود دیده است و برای همه دردآور بوده و دارای تأثیرات زیان بار آموزشی و اجتماعی است را می خواهد بیان کند؛

یک – یکی از واحدهای مهمّ اداره، آموزش متوسطه است. این واحد می بایست از تابستان فعّالیّت خود را در تقسیم ساعات مؤظف شروع کرده تا در هفته اوّل مهر، ابلاغ همه مشخّص و دبیران سر کلاس های درس باشند امّا متأسفانه یک ماه از سال تحصیلی گذشته است که هنوز بعضی از دبیران ابلاغ نداشته یا ابلاغ گرفته اند و سرکار نرفته اند.

دو- وزیر وقت آموزش و پرورش برخی معاونت ها را برای تسهیل و بهبود روند کار آموزش ایجاد کرد؛ مانند معاونت فناوری و معاونت اجرایی و… متأسفانه مشاهده می شود بسیاری از نیروهای جوان و تحصیل کرده و منسوب معاون فناوری و اجرایی شده اند، حقوق و مزایای کامل هم می گیرند امّا عملاً به سر کار نمی روند!

سه – دبیرستان شهید بهشتی که از آموزشگاه های مهمّ شهرستان دلفان است و دانش آموزان آن تماماً در رشته ریاضی و تجربی تحصیل می کنند و یک مدرسه هوشمند است مدّت یکماه است که معاونت محترم فناوری آن در آموزشگاه حضور پیدا نکرده است و سایت آن عملاً تعطیل است.

چهار- هر کس که نمی خواهد تدریس کند یا آموزش برای او شغل دوم و سوم است او را مربی بهداشت یا گاهاً مربی پرورشی قرار می دهند! که هر دو رشته در روند آموزش بسیار مهم ّ هستند زیرا باید نیروهایی باانگیزه، متخصص و متعهد باشند. بسیاری از نیروهای جوان و منسوب در آموزش و پرورش دلفان مربی بهداشت شده اند و بعضی از آنها حتّی یک سال هم در محلّ کار حضور پیدا نکرده اند!

پنج – مشکلات نهضت سوادآموزی بر کسی پوشیده نیست. هرچند که امروزه دارای یک مدیر جوان و باانگیزه است، امّا بعد از اضافه شدن یک پست جدید به عنوان کارشناس نهضت در روستاها که برای نظارت و بازرسی از طرف مدیریت به کار گرفته شده اند مشاهده می شود که علاوه بر اینکه فعّالیّتی انجام نمی دهند، بلکه از مزایای این شغل نیز استفاده کرده و عملاً به کارهای دیگری می پردازند. (اسامی موجود است و در صورت نیاز در قسمت های بعدی اسم افراد نیز اعلام خواهد شد)

شش – تعدادی از نیروهای جوان، تحصیلکرده و توانا در رشته های علوم پایه مانند فیزیک، شیمی و ریاضی و زیست به خاطر سفارش  به معاونت های کذایی دست پیدا کرده اند. به همین خاطر این رشته  ها هم در دبیرستان های دخترانه و هم پسرانه از لحاظ آموزشی با مشکل و عدم کیفیت آموزشی و نارضایتی دانش آموزان و اولیاء آن ها مواجه شده اند. که مناسب و شایسته است که از نیروهای جوان در آموزش استفاده شود و از دانسته های آنها برای ارتقای آموزشی استفاده گردد نه اینکه با گماردن در پست های معاونت از تدریس آن ها جلوگیری شود.

ادامه دارد…

قسمت بعدی این یاداشت بزودی منتشر می گردد