پایگاه خبری تحلیلی نسیم دلفان اولین رسانه رسمی و دارای پروانه انتشار شهرستان دلفان
خبرنگار چشم بیدار جامعه است و هاله ابهام را از مسائل کنار می زند ، خود با ناملایماتی دست و پنجه نرم می کند که در مشاغل دیگری کمتر به چشم می خورد…
✍علی ابراهیمی فعال فرهنگی
خبرنگاری یکی از حرفه های پرمشغله و پرهیجان است که زیاد در جامعه نمود عینی ندارد ، اما تولیدات یک خبرنگار اعم از عکس ، گزارش ، مصاحبه و خبر ، دنیایی از هیجان و التهاب را به همراه دارد که همگان را از مسائل روزمره مطلع می سازد .
خبرنگار ، روزگار خود را به رغم مرارت ها و مشکلات با سلاح برنده ی قلم ، سپر می کند و همچون چراغی تابنده و راست قامت رسالت اصیل خود را به انجام می رساند.
خبرنگار، ترازوی دو کفه ای است که در یک کفه ی آن درد و رنج و دغدغه های مردم سنگینی می کند و در کفه ی دیگر مسئولان قرار دارند که حلقه ی اتصال بین دو کفه را سؤالات و پی گیری خبرنگار میسر می کند ، که گاهی بی پاسخ می ماند ؛ پرسشی که باید هزار ترفند، استرس ، اضطراب و گاهی تهدید، از مسئولی پرسید و جواب دست و پا شکسته ای را گرفت و آن را در زمان کوتاه منتشر کرد .
خبرنگار نه شغلی است که به صرف نشستن در پشت میز و یا درآمد بالا مورد توجه باشد و نه در میان عامه ی مردم دارای منزلت اجتماعی است ، بلکه تنها در میان خواص و روشنفکران و افراد تحصیل کرده ی جامعه از جایگاه ویژه برخوردار است .
خبرنگار از مسائل و لایه لایه های جامعه پرده بر می دارد که گویی خود نیز در این مسائل تنیده شده است . خبرنگار پل ارتباطی بین مردم و مسئولین است ، که ضمن تذکر و یادآوری به مسئولان ، در مورد اشتباهاتشان در صدد آن است تا از یک طرف اشتباه آنها را اصلاح کند و از طرف دیگر با بیان عملکرد مثبت آنها، روح امید و تعهد را در آنها بدمد .
خبرنگار چشم بیدار جامعه است و هاله ابهام را از مسائل کنار می زند ، خود با ناملایماتی دست و پنجه نرم می کند که در مشاغل دیگری کمتر به چشم می خورد . گاه به او بی احترامی شده ، گاه ابزاری برای ارتقای جایگاه می شود ، گاه سمبلی برای ثبت عملکرد و آمار ؛ و گاه شأنیت وی تا حد هیچ، تنزیل می یابد .
شاید روزانه هزاران نفر از کنار یک اتفاق روزمره در جامعه بگذرند و هیچ توجهی نداشته باشند ؛ اما باز این خبرنگار است که بر اساس وجدان بیدارش می تواند به یک رویداد ارزش خبری داده و آن را بازگو کند . گاهی برای بیان واقعیات جامعه مورد بی حرمتی ها قرار می گیرد که این بی حرمتی ها فقط نتیجه ی بیان آن واقعیت هاست ، زیرا صداقت و صراحت از جمله صفات لازمه ی هر حرفه ای از جمله خبرنگاری هستند . و همین امر امنیت متزلزل شغلی او را به مخاطره می اندازد و به جای سعه ی صدر مدیران و مسئولان ، باید رفتار های متناقض و متفاوت و غیر حرفه ای آنان را تحمل کند .
» سایر یادداشت های ارسالی را مطالعه کنید (اینجا / کلیک نمایید)
