شعر سرودن، شعر بودن و شعر زیستن در زمانهی کنونی موهبتی خداوندی است که باید پاس داشته شود.

نسیم دلفان – به گزارش پیام دلفان ؛ چنگیز رحمتی، متولد ۱۳۶۵، از شاعران و فرهنگیان شهرستان دلفان (استان لرستان) است که پس از عبور از پیچ و خم جادهی غزلسرایی و انتشار “غزلبانو سلام” افقی دیگر از آفاق رنگارنگ سرودن را برای تنفس شاعرانهی خویش برگزید و در قالب شعر سپید، زمزمهها یا فریادهای هنرمندانه را ارائه کرد که حاصلش چاپ دو کتابِ سپید به عنوان “مهتاب دخترِ آفتاب” و “آن گونه ها” بوده است.
پس از آن چهارمین اثر شاعر در قاب و قالب غزل با عنوان “پاییز پشتِ پنجره فانوس می فروخت “
در اختیار ادب دوستان قرار گرفت.
در نگاه و نگره رحمتی، زندگی، عشق و شعر به یک اندازه دشوارند.محبوب و منظور سروده ها ، آنی حافظانه دارد که زیبایی و گیرایی خنده و نگاهش هدیهای آسمانی، از سوی الههی شادی و فرشتهای شاعر (الهه شعر) است
اما گاه با کشف شاعرانه، عشقی غمگنانه جلوه میکند
بینامتنیت تلمیحی در برخی از سرودهها بیانگر غنای پشتوانهی فرهنگی ست و گاهی شعر و اسطوره در هم میآمیزند تا شروعی برای “تو”باشند.
چنگیز رحمتی گاه در ترکیبآفرینی ، حسآمیزیهای پیدرپی با تتابع اضافات جلوهگر است که در شعر امروز کمتر دیده میشود. این رویکرد سبب شده که شعر در صبغهای سنتی و کلاسیک فرو رود
و درنهایت مهمترین ویژگیهای سرودههای شاعر اینگونهاند: عینیتگرایی؛ جزئینگری؛ موجزگویی و کوتاهسرایی، بهرهگیری از قابلیتهای زبان گفتار؛ ساختمندی؛ یکپارچگی و وحدت ذهنی؛ هنرنمایی بر بستر سادگی، سلامت، سلاست و صمیمیت زبان؛ نمادپردازی ساده و دستیافتنی؛ پیوند روحی-عاطفی، آمیختگی و یگانگی سراینده با طبیعت؛ دمیدن روح حیات و حرکت در عناصر و ارکان تصاویر و بهطور کلی اعتدال در ساخت و محتوا.
ادامه ی راه میتواند نویدبخش آیندهای روشن برای شاعر جوان دلفانی باشد وشاهد آثار دیگر از ایشان خواهیم بود.