مذاکرۀ مستقیم یا غیرمستقیم؛ چه فرقی دارد؟ چرا ترامپ دروغ بزرگ (پذیرش مذاکره مستقیم از سوی ایران) را مطرح کرد؟

وقتی ترامپ به ایران نامه نوشت و دو مسیر پیش‌رو گذاشت (جنگ یا مذاکره) هیچ‌وقت تصور نمی‌کرد ایران راه سوم را انتخاب کند.

ترامپ به ظن خود تصور می‌کرد هر انتخابی که داشته باشد به ضرر ایران تمام خواهد شد.

اگر ایران مذاکره را می‌پذیرفت عملا گزارۀ ترس ایران تثبیت می‌شد و مناسبات منطقه‌ای و محور مقاومت نسبت به ایران تغییر می‌کرد و اگر ایران جنگ را انتخاب می‌کرد (هرچند جنگی شکل نمی‌گرفت) فشار افکار عمومی داخل ایران علیه حاکمیت افزایش پیدا می‌کرد و رویکرد فتنۀ داخلی با شدت بالاتر جلو می‌رفت.

ایران هوشمندانه با طرح مسئله مذاکره غیرمستقیم هر دو ابزار را از دست آمریکایی‌ها گرفت تا هم بتواند ابزارهای قدرت نرم و سخت خود را حفظ کند، هم پیام داخلی و خارجی صادر کند که اهل گفت‌وگو است و هم روند سازمان‌دهی فتنه داخلی مبتنی‌بر القای فضای جنگی در داخل را خنثی کند.

ترامپ تصور نمی‌کرد ایران بتواند از زمین بازی طراحی شده آمریکا خارج شود و بازی جدیدی را طراحی کند. بسیاری از غرب‌گراهای داخلی هم از شرایط پیش آمده دچار این نگرانی شدند که تمام زور و تهدیدها نهایتا منجر به عقب‌نشینی آمریکایی‌ها شد و هیچ اقدامی در میدان صورت نگرفت.

ترامپ در شرایط فعلی مجبور است برای حفظ ظاهر هم که شده تصویرسازی جدیدی در صحنۀ جهانی ایجاد کند که در آن تصویر ایران مجبور به پذیرش مذاکرات مستقیم شده و قدرت آمریکایی‌ها علیه ایران جواب داده است!