سه شنبه , ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴

یادداشت فرهنگی / بمناسبت دهم مردادماه روز ثبت ملی زبان لکی

لکی و زبان شیرین آن جدای از جذابیت های خاص خود شناسنامه ، تاریخ و هویت یک تمدن کهن را با خود حمل میکند.
تمدنی که پایه گذار مدنیت در جهان آن روز بود، حکومت و قانون قبل از تاریخ های موجود جهانی در محدوده گویش زبان لکی برای نخستین بار شکل و شمایل امپراطوری بزرگی داشت که کم کم در جریان ارتباطات و مراودات جهان آن روز مورد توجه و استقبال دیگران قرار گرفت و آرام آرام پایه های مدنیت در سراسر عالم گذاشته شد.

🔸امپراطور مادها با محوریت و حاکمیت جغرافیای محدوده لک زبان قلب و محور شرق و غرب عالم بود. فرهنگ عمومی حوزه لکی چنان گیرا و دلربا بود که بسیاری از سران و حاکمان آن دوران هم پیمان بودن با این مهد تمدن را از افتخارات خود میدانستند.

🔸گرچه در گذر تاریخ تمدنهای دیگری در چهار گوشه جهان پدید آمد، اما تمام آن تحولات نشاُت گرفته از فرهنگ غنی تمدن مادی و زبان و گویش لکی بعنوان یکی از برترین زبانهای ان دوران بوده است.

🔸آوازه فرهنگ متمدن ما در واژهای بی نظیر زبان لکی علی رغم جفاهای تاریخ و کوتاهی های هم تبارانمان در طول تاریخ همچنان کم وبیش در اشعار وزین لکی مشهود واشکار است.

🔸نباید انزوای زبان لکی ، این یادگار کهن تاریخ را به گردن دیگران و در اثر تقابل فرهنگی با جهان قلمداد کنیم.
نمی توان کوتاهی های بین نسلی و عدم توجه به اصالت کهن بر اثر غفلت خود مان را حواله دیگران کنیم .

🔸وقتی ما خودمان در مراودات روزانه از بکار بردن جملات و کلمات شیرین لکی اِبا داریم ،چه توقعی هست تا دیگران آن را برای ما و فرزندانمان زنده و اِحیاء نمایند!

🔸گرچه در سالهای اخیر تلاشهای فراوانی در جهت شناسایی و گسترش فرهنگ و زبان لکی صورت گرفته که از این بابت سپاسگزار همه بزرگانی که این پرچم فرو خفته در خاک را بلند نمودند هستیم و بر دستان آنان بوسه می زنیم، اما احیاء این سرمایه گرانبها نیازمند تلاشهای بیشتر است.

🔸چرا موُسسات فرهنگی در شهرهای لک نشین برای رونق بخشیدن به گویش لکی با برگزاری کلاسهای آموزشی و استفاده از اساتید مجرب شرایط خواندن و نوشتن این گرانبها زبان باستانی را در دستور کار خود قرار نمی دهند؟!

🔸چرا خانوادههای ما که به حق و با آینده نگری آنقدر تلاش میکنند تا فرزندان خود در اندیشکده های گوناگون، زبانهای روز دنیا را بیاموزند ، اما از آموختن زبان آباء و اجدادی خود گریزانیم.؟!

🔸امیدواریم با بزرگداشت این روز بزرگ همه تلاش کنیم با گسترش گفتمان شیرین لکی در ابعاد گوناگون این کهن ترین زبان پر افتخار را مجدد پر رونق و در مراودات خود بر بیان آن پا فشاری نمائیم.

علی محمد نظری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *