فرزندان مسئولینی که دادگاهی شدند/ پرونده‌ چهره‌های سیاسی به کجا رسید؟+ تصاویر

نسیـــم دلفـان – به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ در سی و چند سالی که از انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد، مواردی اتفاق افتاده است که فرزندان مسئولان متعهد و خدمتگزار نظام، مورد اتهام واقع شده‌اند. برخورد جدی دستگاه قضایی با اتهامات این افراد نشان می‌دهد که نظام جمهوری اسلامی ایران در برخورد با فساد همواره قاطع و شفاف بوده است و هرگز اجرای عدالت در نظام جمهوری اسلامی، دستخوش مناسبات فامیلی قرار نگرفته است.

امام خمینی(ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی، در برابر تخلفات و انحرافات خویشاوندان خود قاطع بودند و هیچ‌گاه به دلیل خویشاوندی از خطا و ناصوابی چشم‌پوشی نکردند.

حجت الاسلام سید حمید روحانی در خاطره‌ای از امام (ره) نقل می‌کند که “در سال ۵۹ آقای سید حسین خمینی که نوه امام بود (فرزند آقا مصطفی)  می‌رود در مشهد به نفع بنی صدر سخنرانی می‌کند. مردم به او حمله می‌آورند. می‌خواستند سید حسین خمینی را بزنند و ایشان که مسلح بوده، سلاح کمری داشته، دست به سلاح کمری‌اش می‌برد، بچه‌های کمیته جلوی او را می‌گیرند و از همانجا مسئولین کمیته تماس می‌گیرند با دفتر امام. پیغام به امام داده می‌شود که آقای سید حسین خمینی نوه شما در مشهد از بنی صدر دفاع کرده، مردم به او هجوم آوردند، دست به اسلحه برده، ما چه کار کنیم؟ امام به مرحوم آیت الله اشراقی می‌فرمایند که به مسئولین کمیته مشهد پیغام دهید که سید حسین خمینی تحت الحفظ به تهران اعزام شود و اگر دست به سلاحش برد او را با تیر بزنند.”

امام (ره) آنجا که نوه خود را در مقابل نظام اسلامی دیدند، دستور به دستگیری وی دادند و حتی با صراحت فرمودند که  اگر مقاومت کرد، او را با تیر بزنید! این برخورد قاطع امام خمینی(ره) در مقابل معاندان نظام اسلامی، همواره سرمشق مسئولان و مقامات کشور قرار گرفته است، تا جایی که در سال‌های اول انقلاب برخی از بزرگان نظام، خود فرزندان ناخلف خود را به دستگاه قضایی و اجرای عدالت سپردند و همچون آیت الله جنتی از دستگیری فرزندان مخالف و مجرم‌شان، روزه شکر به جا آوردند.

تاریخ انقلاب اسلامی نشان از آن دارد که اجرای عدالت برای همه، همواره آرمان و ارزش راستین نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است.

در زیر می‌توانید نام برخی از فرزندان مسئولان نظام را که به اتهاماتی مورد پیگرد دستگاه قضایی قرار گرفته‌اند، ببینید. برخی از این افراد در دستگاه قضایی تبرئه شدند و برخی دیگر مجرم شناخته شدند و در راستای اجرای عدالت مورد مجازات قرار گرفته‌اند.

مجتبی طالقانی، دو سال پس از آنکه با پدر هیچ تماسی نداشت، در نامه ای مشهور به پدرش آیت الله سید محمود طالقانی دلایل خروجش از دایره اسلام و تغییر در خط فکر سیاسی و مذهبی اش را شرح داد. او در ای نامه با بیان اینکه «مذهب به هیچ وجه و واقعاً به هیچ وجه نمی‌توانست کوچک‌ترین مسأله سیاسی استراتژیک و ایدئولوژیک مرا حل کند» نوشته بود: «من قبلاً فکر می کردم که روشنفکران مبارز می توانند این رژیم را از میان بردارند ، ولی اکنون باور کردم که باید به طبقه کارگر روی آوریم … برای سازماندهی طبقه کارگر باید اسلام را کنار بگذاریم…» در آن مقطع اعضای کادر رهبری سازمان مجاهدین خلق برای آن که جریان مذهبی و انقلابی را در قبال خود دچار انفعال کنند، متن نامه مجتبی طالقانی خطاب به پدرش را منتشر و القا کردند جاذبه مارکسیسم تا حدی است که فرزند یک روحانی مشهور انقلابی را نیز به خود جلب کرده و این فرزند راه خود را از پدر جدا کرده است. ۲۳ فروردین سال ۱۳۵۸ اما، مجتبی طالقانی به خاطر ارتباطش با مارکسیست دستگیر می شود.

محمد منتظری، هفتم تیر۱۳۶۰ به هنگام شرکت در نشست حزب جمهوری اسلامی در دفتر مرکزی حزب در میدان سرچشمه تهران، هدف جیره‌خواران استکبار جهانی و صهیونیسم بین­الملل یعنی گروهک مجاهدین خلق قرار گرفت. به دنبال انفجار سهمگینی که در تالار سخنرانی حزب رخ داد، به همراه شهید بهشتی، بسیاری دیگر از نمایندگان مجلس، وزیران و مسوولان بلندپایه کشور به شهادت رسیدند

وحید لاهوتی که به دلیل وضع سیاسی اجتماعی خانواده خیلی زود پا به میدان مبارزه گذارد، در ۱۸-۱۷ سالگی به قصد خلع سلاح به پاسبانی در شهر قم حمله برد، اما خود به دام افتاد و به سختی شکنجه شد به نحوی که «احمد احمد» فریادهای او را زیر شکنجه گوشخراش تعبیر کرده است که چارچوب بدن انسان را به لرزه در می‌آورد.

وحید در زندان جذب مجاهدین خلق شد و پس از پیروزی انقلاب به همراهی و فعالیت در آن پرداخت و رویاروی نظام جمهوری اسلامی ایستاد. وی در آبان ۶۰ دستگیر اما بعد با مأمورین به قرار ساختگی در ساختمان پلاسکو رفت و در آنجا خود را به قصد خودکشی از طبقه سوم به پائین انداخت ولی زنده ماند، بعد او را به بیمارستان بردند، در آنجا خود را از تخت پائین انداخت و مرد.

روایت برخورد آیت الله محمدی گیلانی با دو فرزند خود نیز از عجایب انقلاب است. آنجا که پای انحراف از مبانی اسلام باشد، فرزند گرفتار تیغ عدالت پدر می شود. آیت الله محمد مجمدی گیلانی که از انقلاب به دستور امام ریاست دادگاههای انقلاب را بر عهده گرفته بود در خرداد سال ۱۳۶۰ فرزندان خود را در جمع تعدادی زیادی از منافقین می یابد که در بلواها و آشوب های آن مقطع دستگیر شده بودند.

آیت الله شخصا محاکمه فرزندان را انجام می دهند. محمدرضا سرشار،پژوهشگر و نویسنده، در سایت شخصی خود درباره ایت الله گیلانی می نویسد:« چنین مشهور بود که دو تن از پسرانش را به سبب فعالیتهای ضد انقلابی ،شخصا به اعدام محکوم کرد.و هنگامی که استنکاف ماموران تحت امر خود را از اجرای این حکم، لابد از نظر خودشان مهیب – دید ، برخاست تا به دست خود این حکم را اجرا کند.و تنها در این هنگام بود که آن ماموران -برای آنکه پسرانی به دست پدر خود اعدام نشوند -به ناچار تن به اجرای این احکام دادند»

محمد حسین جنتی به سال ۱۳۳۰ در خانواده‌ای روحانی در قم به دنیا آمد، تحصیلات متوسطه را در دبیرستان حکمت گذراند و همزمان وارد فعالیتهای سیاسی شد و پس از دیپلم به دلیل فروش جزوه ملحقات توضیح المسائل حضرت امام در قم دستگیر و به سه ماه حبس محکوم شد ولی شش ماه در زندان به سر برد. طی مدت زندان در جمع اعضای هیأت مؤتلفه حضور داشت و به پای درس و بحث آقای عسگراولادی می‌نشست، پس از آزادی فعالیت‌های خود را از سر گرفت و با عزت شاهی مرتبط شد و به کمک او به توزیع و تکثیر اعلامیه‌ها و جزوات سیاسی در قم می‌پرداخت.

این جوان قد بلند از سال ۵۲ به دلیل ارتباط با عزت شاهی و عضویت در سازمان مجاهدین خلق تحت تعقیب بود و با استفاده از اسامی مستعار عبداللهی و احمد زمانی در زندگی مخفی به سر می‌برد تا سرانجام بر اثر اعترافات وحید افراخته در ۲۸ مرداد ۵۴ در محل کارش دستگیر و به حبس ابد محکوم شد. وی در طول زندان به دلیل اختلافاتی که با سازمان مجاهدین داشت حدود ۶ ماه در بایکوت به سر برد، سپس به دلیل بروز گرایش‌های مارکسیستی بایکوت شکسته شد، او در آبان ۵۷ از زندان آزاد و به فعالیت در سازمان مجاهدین خلق ادامه داد. حسین جنتی مدتی مسئول دفتر جنبش مجاهدین در اصفهان بود و از طرف سازمان به همراه فردی به نام فضل‌الله تدین نامزد نمایندگی در دوره اول مجلس شد که رأی نیاورد.

او در سال ۵۹ با یکی از دانشجویان دانشگاه اصفهان و عضو سازمان ازدواج کرد. حسین پس از اعلام جنگ مسلحانه مجاهدین خلق علیه جمهوری اسلامی به حمایت از سازمان مجاهدین خلق برخاست و فعالیت خود را شدت بخشید و به همراه همسرش به زندگی مخفی روی آورد. در پاییز ۱۳۶۰ خانه او به محاصره در آمد، (آقای موسوی تبریزی تاریخ این واقعه را ۱۹ بهمن ۶۰ و هم زمان با کشته شدن موسی خیابانی و اشرف ربیعی دانسته است) پس از درگیری، حسین خود را از پنجره ساختمان به پائین پرت کرد تا فرار کند، اما کشته شد. همسر وی که برای خرید بیرون رفته بود، هنگام بازگشت به وضعیت محل مشکوک شده و از آنجا می‌گریزد، او بعدها به خارج از کشور رفت و به فعالیت خود ادامه داد و تا رده‌های بالای سازمان پیش رفت و در سال ۶۴ مسئول یکی از نهادهای اجرایی سازمان بود. ثمره ازدواج این دو، فرزندی بود به نام محسن که پس از کشته شدن حسین به پدر بزرگش سپرده شده و در ۱۷ یا ۱۸ سالگی هنگامی که به عنوان بسیجی فعال در ستاد امر به معروف و نهی از منکر در حال انجام وظیفه بود، در اثر سانحه تصادف به دیار باقی شتافت.

لاهوتی به موجب دستور قضایی و به اتهام ارتکاب برخی جرائم امنیتی در فرودگاه امام خمینی (ره) دستگیر شده بود که پس از انجام پاره‌ای تحقیقات توسط بازپرس، ابراز ندامت و پشیمانی از اقدامات ارتکابی و با پذیرش تودیع وثیقه ۷۳ میلیون تومانی به دستور بازپرس و تأیید دادستان تهران از زندان آزاد شد!

مهدی خزعلی فرزند آیت الله خزعلی روز چهارشنبه ۲۱ مهرماه ۸۹ هنگامی که قصد خروج از کشور را داشت، بازداشت شد. جرم مهدی خزعلی تبلیغ علیه نظام، نشر اکاذیب و همچنین تشویش اذهان عمومی بوده است که بر اساس آن دستگیر شد.

محمدطاهر(شجاع الدین) حائری شیرازی فرزند حضرت آیت الله حائری شیرازی که در دادگاه بدوی به جرم زمین خواری به شش سال حبس و برگرداندن اموال مردم محکوم شده بود، در حکم شعبه ۱۶ دادگاه تجدیدنظر استان فارس از تمام اتهامات تبرئه شد.