پیام شهروند / قصه پر غصه مخابرات من

 

یکی از شهروندان دلفانی خطاب به مخابرات شهرستان نوشت:

✍️کابل ورودی جعبه تقسیم تلفن داخل کوچه را دزد می‌بُرّد. تلفنمان قطع می‌شود. با سامانه اعلام خرابی تلفن تماس می‌گیرم. سامانه اعلام می‌کند که مشکل خط تلفن شما برطرف شده است! روز بعد به اداره مخابرات شهرستان مراجعه می‌کنم. مرا به دفتر پیمانکار ارجاع می‌دهند. نماینده‌ی پیمانکار شماره تلفنم را می‌گیرد و می‌گوید که به عنوان خرابی ثبت می‌کنم تا در اسرع وقت مشکلتان را برطرف کنند چون تعداد سرقت‌ها زیاد شده و اگر با عنوان سرقت ثبت شود، زمانبر خواهد شد. برگه‌ای چاپ می‌کند و بر روی نزدیک به دویست برگه‌ی دیگر که از قبل آنجا بوده قرار می‌دهد. پس از یک ماه مجدداً به دفتر پیمانکار مراجعه می‌کنم. می‌پرسد چرا در این مدت پیگیری نکردید! مجدداً برگه‌ای چاپ می‌کند و بر روی سیصد برگه‌ی قبلی قرار می‌دهد.
یک آقای متشخص پا به سن گذاشته‌ای با حالتی برافروخته وارد دفتر می‌شود. اولین جملاتی که بر زبان می‌آورد این است: این آخرین مرتبه‌ای است که اینجا می‌آیم. اینجا را روی سر شما و رییس اداره خراب می‌کنم.
حالا چهل روز دیگر از آن جریان گذشته است. دیگر دزدها جعبه تقسیم، کابل ورودی و لوله‌ی فلزی محافظ آن را هم بُرده‌اند و هنوز پیمانکار مخابرات نیامده است. نمی‌دانم مشکل آن آقای پا به سن گذاشته برطرف شد یا نه.
یادم می‌افتد که تنها چند روز قبل از قطع تلفن، اینترنت ADSL با هزینه‌ی نزدیک به یک میلیون تومان خریدم و دلم می‌سوزد…

---