پایگاه خبری تحلیلی نسیم دلفان اولین رسانه رسمی و دارای پروانه انتشار شهرستان دلفان
زهرا پرویزی، از دانش‌آموزان منطقه محروم لرستان توانسته در مدت تحصیل خود مقام‌های بسیاری را در مسابقات علمی و المپیادهای داخلی و خارجی در رشته ریاضی کسب کند،نوجوان فرهیخته‌ای که مثل برخی‌ها عضو بسیج نبوده اما حمایت‌های این مجموعه به نحوی بوده که با افتخار به بسیج پیوسته است.
نسیم دلفان _ به گزارش خبرگزاری فارس ، پریسا قربانی نژاد، شاید برای دختر نوجوان سخت است که صبح خیلی زود بیدار شود و مسافت طولانی را از روستا تنها برای هدفش طی کند تا به مدرسه‌ای که رشته موردعلاقه‌اش را دارد، برود.
پای هدف که در میان باشد، سختی دیگر معنا ندارد، درست است در روستا زندگی می‌کند، اما علاقه به ریاضی و ادامه دادن مسیر موفقیتش در این رشته، موجب شده هر روز زهرا پرویزی دانش‌آموز نخبه لرستانی صبح‌ها آفتاب نزده از روستای کاکاوند راه بیفتد تا ۲ ساعت بعد سر صف و در بین دیگر دانش‌آموزان شهر نورآباد حاضر شود.
سال‌ها پیش پدرش را از دست داده و همراه با ۲ خواهر دیگر و مادرش در روستای پدری زندگی می‌کنند، خرج و مخارج زندگی را از اجاره خانه تامین می‌کنند و با وجود فشار اقتصادی اما اعضای خانواده پرویزی توانستند در کمال آرامش و فضای صمیمی خانه هر کدام راه موفقیت را پیش بگیرند.
زهرا پرویزی، دختر ۱۷ ساله لرستانی توانسته در مدت تحصیل خود مقام‌های بسیاری را در مسابقات علمی و المپیادهای داخلی و خارجی در رشته ریاضی کسب کند، بانوی فرهیخته‌ای که مثل برخی‌ها عضو بسیج نبوده اما حمایت‌های این مجموعه به نحوی بوده که با افتخار به بسیج پیوسته است.
برخلاف خیلی از دانش‌آموزان که خودشان مراجعه می‌کنند به بسیج و با بردن پوشه رنگی و چند مدرک به عضویت بسیج درمی‌آیند، برای شما اما این روایت گویا فرق می‌کند؟
بله، همین طور است، راستش من همیشه و در همه حال مشغول درس خواندن بودم، زنگ تفریح‌ها را هم بیشتر با کتاب‌هایم سپری می‌کردم، به همین خاطر خیلی عضو تشکل‌های مدرسه مثل بسیج نمی‌شدم، نه اینکه بسیج را دوست نداشته باشم، بیشتر وقت حضور در چنین مجموعه‌هایی را نداشتم.
دبیرستانی که شدم، با وجود نمرات خوب و استعداد بالایی که در درس ریاضی داشتم، خودم را بیشتر برای کنکور آماده می‌کردم که بتوانم با موفقیت در این آزمون بیرون بیایم.
تا اینکه از طریق سازمان بسیج دانش‌آموزی و حمایت‌های خوبی که داشتند، برای مسابقات المپیاد آماده شدم.
برای حضور در مسابقات المپیاد و بعد از آن بسیج همیشه حمایتم کرد و در سخت‌ترین لحظات با کمک مادی و معنوی راه پیشرفت را برایم هموار کرد، بسیج با حمایت‌هایش من را جذب کرد، با افتخار می‌گویم که اکنون بسیجی هستم و قدردان همه فداکاری‌ها و جانفشانی‌هایشان، مدال بسیجی برایم از همه مدال‌ها ارزشمندتر است.
“با این تعاریف، بسیج برای شما نردبان موفقیت بوده و هست، برخلاف تصور این روزهای یک عده؟”
بسیج جان می‌بخشد به آرزوهای ناممکن و امید زندگی می‌دهد به از همه جا درماندگان، اما تفکر داعشی جان می‌گیرند و بذر امید را در همان نطفه خفه می‌کنند.
عین بی انصافی است که بسیج را نادیده بگیری، چرا که بسیج جان می‌بخشد به آرزوهای ناممکن و امید زندگی می‌دهد به از همه جا درماندگان، اما تفکر داعش و داعشی‌ها جان می‌گیرند و بذر امید را در همان نطفه خفه می‌کنند.
من اکنون ابتدای راه هستم و باید برای موفقیت و هدفم بیشتر و بیشتر تلاش کنم، اما بدون شک به هر کجا که برسم، به پاس خدمات اررشمند بسیج و حمایتش از افرادی همچون من، توان و علم را در اختیار دیگران قرار می‌دهم تا به عنوان یک بسیجی برای کشورم مفید باشم.
نداشتن پدر و ادامه زندگی با شرایط سخت معیشتی، نه تنها خللی در موفقیت دختران خانواده پرویزی ایجاد نکرده، بلکه همت و اراده قوی‌تری هم به اعضای خانواده بخشیده است، چقدر درست است؟
پدر که از دنیا رفت، ما ماندیم و یک خانه، مادرم خانه‌دار بود و ما هم سه دختربچه، تصمیم گرفتیم خانه را اجاره دهیم و با پول آن زندگی را ادامه دهیم.
درست است مشکلات اقتصادی زیاد شده، اما پول گاهی همه چیز نیست، صمیمیتی که بین اعضای خانواده ما وجود دارد، خیلی از مشکلات را حل کرده، مادرم با تمام وجود آرامش را برایمان فراهم می‌کند تا ما در درس خواندن مشکلی نداشته باشیم.
“توکل و اعتماد به خدا، داشتن خانواده با روابط صمیمی و تلاش و پشتکار را رمز موفقیت خودم و خانواده‌ام می‌دانم.”
در مسابقات علمی و المپیادهای بسیاری کسب موفقیت کرده‌اید، به برخی از آن‌ها اشاره می کنید؟
مدال برنز مسابقات قهرمانی ریاضی اروپا، مدال برنز مسابقات قهرمانی ریاضی سنگاپور، مدال برنز چالش ریاضی تایلند، قبولی در المپیاد هاروارد، مدال نقره المپیاد میکرو، مدال دوم اندیشمند تراید و مدال دوم المپیاد طلایاب، رتبه نخست در مسابقات دست‌ساز جشنواره خوارزمی و همچنین ۹ مدال طلا و یک نقره در رشته کاراته.
ماراتن کنکور را پیش‌رو دارید و این روزها برای موفقیت در این آزمون تلاش می‌کنید، قطعا هدف‌گذاری نیز برای خود قرار داده‌اید؟
در حال حاضر کلاس دوازدهم هستم و روزانه حدود ۱۰ ساعت درس می‌خوانم، دوست دارم از رتبه‌های برتر کنکور شوم و در یکی از رشته‌های هوافضا و یا کامپیوتر ادامه تحصیل دهم.
“و اگر روزی با پیشنهاد مهاجرت مواجه شوی، از ایران می‌روید؟”
خیانت است اگر این را روزی فراموش کنم که از دل همین خاک برخاسته و با حمایت‌های بی‌دریغش موفق شده‌ام.
شاید پیشنهاد بورسیه شدن را برای ادامه تحصیل و کسب علوم بیشتر در کشورهای خارجی را قبول کنم، اما بدون تردید هیچ جایی جز کشورم ایران را برای خدمت انتخاب نخواهم کرد.
من در این کشور بزرگ شده و موفقیتی اگر باشد از این سرزمین و موهبت‌هایش بوده، ذره ذره وجود من در این کشور رشد کرده و خیانت است اگر این را روزی فراموش کنم که از دل همین خاک برخاسته و با حمایت‌های بی‌دریغش موفق شده‌ام.
