پنجشنبه , ۹ فروردین ۱۴۰۳

نگاهی گذرا به زندگینامه مرحوم حجت الاسلام شیخ حیدررضوانی

 

مرحوم حجت الاسلام والمسلمین شیخ حیدر رضوانی از جمله علمای وارسته و بزرگ منطقه دلفان است که بیشتر عمر خود را صرف گسترش فرهنگ و آموزه های ناب اسلامی و هدایت صحیح و اصولی مردم این دیار کرد…

شهرستان دلفان که می توان از آن به عنوان مهد پرورش عالمان دینی یاد کرد، عالمان وارسته و بزرگی را در دامان خود پرورش داده که هرکدام از این شخصیت های دینی و علمی نقش موثری در ترویج دین مبین اسلام و نشر معارف مذهبی داشته اند.

مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ حیدر رضوانی نیز یکی از این شخصیت های برجسته دینی است که در سال ۱۲۸۳ شمسی در روستای لاغری از توابع شهرستان دلفان در خانواده ای مذهبی چشم به دنیا گشود و در سایه پدر و مادری شجاع و پرهیزگار رشد کرد و پرورش یافت.

وی، در ۱۴ سالگی برای تحصیل علوم دینی و حوزوی به کرمانشاه سفر کرد و از آنجا عازم نجف اشرف شد، در نجف اشرف به توفیق درک محضر علامه نائینی نایل آمد و برای مدتی که در آن سامان بود ضمن تلمّذ در محضر اساتید بزرگ حوزه علمیه نجف، از مرجع تقلید شیعیان جهان حضرت آیت الله العظمی شیخ ابوالحسن اصفهانی شهریه دریافت نمود.

با تاسیس حوزه علمیه قم توسط حضرت آیت الله حائری، مرحوم رضوانی به این دیار مهاجرت کرد و تحصیلات حوزوی خود را در این پایگاه بزرگ اسلامی ادامه داد، وی پس از مدتی به تکمیل درس و تحصیلات دینی خود پرداخت و مقام علمی این روحانی وارسته موجب تأییدات بعضی علمای بزرگ حوزه شد و حضرت آیت الله العظمی سید احمد حسینی زنجانی (شبیری) طی مرقومه ای درجه اجتهاد مرحوم حجت السلام شیخ حیدر رضوانی را تائید کردند ، بطوریکه وی را مجتهد دانسته و از مردم نورآباد دعوت کرد تا از وجود ایشان بهره برده و کسب فیض نمایند.

مرحوم رضوانی با توصیه حضرت آیت العظمی گلپایگانی مرجع عالیقدر جهان تشیع به زادگاه خود نورآباد عزیمت نمود و تا پایان عمر در این دیار حضور داشت.

خدمات مرحوم رضوانی در دیار خود زبانزد خاص و عام است و وی در دوران حیات از هیچ کوششی برای گسترش فرهنگ ناب تشیع دریغ نکرد به نحوی که منزل و محل کار وی به یک پایگاه بزرگ دینی تبدیل و مامن مبلغین اعزامی از قم و دیگر نقاط کشور شد.

گرچه مرحوم رضوانی دفتر رسمی ازدواج و طلاق را در شهر نورآباد تاسیس کرد، اما این دفتر بهانه ای بود تا در پوشش آن به اهداف دینی و تبلیغی خود در گسترده بیشتری بپردازد، ضمن آنکه مرحوم شیخ حیدر رضوانی به عنوان نماینده مورد وثوق آیت الله گلپایگانی (ره) در امر مسائل دینی و دریافت وجوهات و غیره در نورآباد انتخاب شد.

مرحوم حاج شیخ حیدر رضوانی پس از مراجعه به زادگاه خود چه به لحاظ مشارکت در اعزام مبلغین دینی از نورآباد به روستاها و مناطق اطراف و چه از طریق سخنرانی و تشکیل جلسات مذهبی و عقیدتی و همچنین دستگیری از محرومان و مستمندان و رفع گرفتاری حاجتمندان، سخاوت فراوانی از خود نشان می داد که این مهم همواره در یاد و خاطره مردمان این دیار ثبت و ضبط شده است.

مرحوم حاج شیخ حیدر رضوانی همه ساله با بی صبری و اشتیاق به انتظار فرا رسیدن ماه مبارک رمضان می ماند و در طول این ماه عظیم و مکرمّ شبها را نمی خوابید و تا پایان ماه، قرآن مجید را چند بار دوره و ختم می کرد، وی نسبت به ائمه هدی و به ویژه سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین ارادت ویژه ای داشت و شنیدن نام آن امام همام ، اشک را بر دیدگانش جاری می کرد.

لطافت روحی و رقّت احساسی که داشت ایشان را در نظر همگان انسانی نازنین و دوست داشتنی می نمود و آنچنان که از قرائن بر می آید دستی در عرفان، و با اشعار مولانا جلال الدین بلخی الفتی تمام داشت و تکیه کلام ایشان این بیت از دیوان شمس بود: که شمس تبریزی که نور مطلق است آفتاب است وز انوار حق است.

در سالهای ۴۸ و ۴۷ و در اوج اقتدار رژیم شاهنشاهی، عکس و تمثال حضرت امام خمینی(ره) به دیوار منزل ایشان آویخته بود و بی هیچ مانعی در معرض دید همسایگان قرار داشت و نقل می کنند که مرحوم شیخ در همان هنگام اطلاعیه ها و اعلامیه هایی را به دست افراد معتمد خود داده و از آنها می خواستند که اعلامیه ها را به آدرس های تعیین شده و به دست افراد مورد نظر برسانند.

حاج شیخ حیدر رضوانی سرانجام و پس از یک عمر مجاهدت، در دی ماه سال ۱۳۵۷ چشم از جهان فروبست و در شهر مقدس قم به خاک سپرده شد.

 بهمن نریمانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *