شهرک صنعتی سراب غضنفر داغی بر دل گرین

دلفان این روزها از همه چیز و همه کس، از این نماینده و آن نماینده شانس نیاورد.

دلفانیانی که در مشارکت های مردمی همیشه صادقانه حضور داشته اند، اما همیشه نتیجه عکس گرفته و در نهایت وضعیت نابسامان اقتصادی، بیکاری جوانان و نبود درآمد کافی پاداشی بوده که گرفته‌اند.

نمونه بارز این ناکارآمدی‌ها تابلویی است که در دامنه کوه گرین در کنار جاده سراب غضنفر در بخش خاوه خودنمایی و خاکبازی می کند و بر روی آن نام سنگین «شهرک صنعتی» دلفان حک شده است.

گویا دلفان از شاخصه شهرک صنعتی هم شانس نیاورده است، از شهرک صنعتی علیمیرزایی گرفته که الان به شهرک ارواح در شب‌ها شباهت پیدا کرده تا شهرک صنعتی سراب غضنفر که داغی شده بر دل گرین و سهمش از صنعت آهن پاره ای از جنس تابلوست.

همین شهرک صنعتی بود که روزی مسئولین کشوری و استانی را به خود دید تا شاید با احداث آن چند جوان را مشغول به کار کنند یا لااقل چرخ تولید در دلفان هم لنگ لنگان بچرخد اما آن‌ها رفتند و سه سال هم از رفتن آنها گذشته و شهرک صنعتی ما همچنان صنعتی بخود ندیده و دستانش هنوز در حنای کلنگ به دستان آن روز است.